นิทรรศการใหม่รวบรวมผลงานของผู้หญิงประมาณ 60 คนที่อาศัยและทำงานระหว่างปี 1900 ถึง 1938
Teresa Feodorowna Ries, “แม่มดกำลังอาบน้ำในคืน Walpurgis” พ.ศ. 2438 โดยได้รับความอนุเคราะห์จาก Belvedereรูปปั้นหินอ่อนของ Teresa Feodorowna Ries เป็นรูปหญิงสาวเปลือยที่กำลังตัดเล็บเท้าด้วยกรรไกรตัดหญ้า ทำให้เธอมีชื่อเสียงในชั่วข้ามคืนบรรดานักชิมได้เยาะเย้ยงานที่น่ารังเกียจซึ่งมีชื่อว่า “แม่มดเข้าห้องน้ำในคืนวอลเพอร์จิส” ว่า “เลวร้าย” ไร้รส” และเป็น “การประจักษ์ที่แปลกประหลาด” เมื่อจัดแสดงครั้งแรกที่Künstlerhaus ในกรุงเวียนนาในฤดูใบไม้ผลิปี 1896 แต่ในขณะ
ที่ Andrea Kirsh จาก Art Blogยืนยันว่าศิลปินชาวยิว
ที่เกิดในรัสเซียไม่เคยตั้งใจจะทำให้ผู้ชายที่ครอบงำวงการศิลปะในช่วงเปลี่ยนศตวรรษของเวียนนา และในขณะที่นักวิจารณ์อาจได้รับความอื้อฉาวจากผลงานขนาดเท่าตัวจริงของหญิงสาวผู้ยอมรับพลังของเธอเอง ประติมากรรมชิ้นนี้ก็สามารถดึงดูดสายตาของใครอื่นได้นอกจากจักรพรรดิฟรานซ์ โจเซฟที่ 1 แห่งออสเตรีย-ฮังการี ผู้ซึ่งตรัสกับรีส์อย่างยาวนานระหว่าง การเปิดเรื่อง “รับประกันการรายงานข่าวที่ดีในสื่อ” ดังที่นักประวัติศาสตร์ศิลป์ จูลี เอ็ม. จอห์นสัน บันทึกไว้ในเอกสารปี 2012 โรงงานแห่งความทรงจำ: ศิลปินหญิงที่ถูกลืมแห่งเวียนนา 2443
กว่าหนึ่งศตวรรษต่อมา รีส์และศิลปินหญิงจำนวนมากที่มีส่วนร่วมในความสำเร็จของเวียนนาสมัยใหม่ ส่วนใหญ่ไม่อยู่ในหลักการนี้ ในขณะที่ศิลปินชายเช่น กุสตาฟ คลิมท์ และเอกอน ชีเลอ ยังคงเป็นชื่อที่ใช้ในครัวเรือน
แต่นิทรรศการใหม่ที่พิพิธภัณฑ์เบลเวเดียร์ในกรุงเวียนนา ซึ่งมีชื่อว่าเมืองแห่งสตรี: ศิลปินหญิงในกรุงเวียนนา ตั้งแต่ปี 1900 ถึง 1938กำลังพยายามที่จะนำศิลปินเหล่านี้กลับเข้าสู่การสนทนา ตาม รายงานของ BBC Newsการแสดงนี้รวบรวมผลงานของศิลปินประมาณ 60 คน รวมถึง Ries ผู้ติดตามอิมเพรสชันนิสต์ชาวฝรั่งเศสBroncia Koller-Pinellนักวาดภาพบุคคลผู้เป็นที่ถกเถียงอย่าง Elena
Luksh-Makowsky และ Helene Funke ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากอิมเพรสชั่นนิสต์และโฟวิสต์
รำลึกถึงศิลปินหญิงแห่งเวียนนาที่ถูกลืม
ศิลปินหลายคนที่แสดงในนิทรรศการถูกบังคับให้หนีออกจากออสเตรียในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง Johannes Stoll, © Belvedere, Vienna
รายงานโฆษณานี้
ศิลปินที่นำเสนอในนิทรรศการต้องเผชิญกับอุปสรรคสำคัญในการยอมรับในโลกศิลปะเวียนนา แม้ว่า Academy of Fine Arts จะเปิดประตูต้อนรับสตรีในปี 1920 แต่ก่อนถึงวันนี้ ผู้ที่แสวงหาการฝึกอบรมด้านศิลปะขั้นสูงก็ถูกบังคับให้ต้องจ่ายค่าเรียนส่วนตัวราคาแพง (หากพวกเขาสามารถจ่ายค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยดังกล่าวได้)
ตาม บันทึก แถลงข่าว ของ Belvedere ศิลปินหญิงถูกห้ามไม่ให้เข้าร่วมสมาคมที่มีอิทธิพลเช่น Künstlerhaus, the Secession – ขบวนการแบ่งแยกดินแดนแนวหน้านำโดย Klimt – และ Hagenbund; โอกาสในการจัดแสดง เช่น การแสดงที่เกี่ยวข้องกับ Ries ในปี 1896 มีน้อยมาก
เพื่อให้ระดับการแข่งขันดีขึ้น กลุ่มสตรีได้ก่อตั้งสมาคมศิลปินสตรีแห่งออสเตรียหรือ VBKÖ ขึ้นในปี พ.ศ. 2453 นิทรรศการที่เปิดตัวไม่นานหลังจากการก่อตั้งองค์กร ดูเหมือนว่าจะเป็นการตั้งตารอโครงการใหม่ล่าสุดของ Belvedere; ตามเว็บไซต์ ของ VBKÖ การแสดง Art of Womanนี้ติดตามประวัติศาสตร์ศิลปะของผู้หญิงตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ถึงศตวรรษที่ 20
ความก้าวหน้าที่นำเสนอโดย VBKÖ และการยอมรับที่เพิ่มขึ้นของศิลปินเช่นKoller-Pinellซึ่งทำหน้าที่เป็นการเคลื่อนไหว “ด้ายร่วมที่รวม … แตกต่าง” ในนิทรรศการ Belvedere Tina Blauจิตรกรภูมิทัศน์ส่วนใหญ่ที่ประสบความสำเร็จในระดับวิกฤตซึ่งมักถูกกีดกันจากผู้หญิง และลุกช์-มาโคฟสกี ซึ่งภาพเหมือนตนเองในปี 1902 ก่อให้เกิดความขัดแย้งในการวาดภาพของศิลปินที่สวมชุดโดยรวมและลูกชายของเธอในท่ามาดอนน่าและท่าทางเด็ก ก็ต้องหยุดชะงักลงอย่างน่าตกใจในปี พ.ศ. 2481 ซึ่งเป็นปีที่นาซีเยอรมนีผนวกออสเตรีย
รำลึกถึงศิลปินหญิงแห่งเวียนนาที่ถูกลืม
Elena Luksch-Makowsky, “Ver Sacrum” หรือ “ภาพเหมือนตนเองกับลูกชาย Peter” 1901 Johannes Stoll © Belvedere, Vienna
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ศิลปินของเวียนนาไม่เพียงแต่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการที่พวกนาซีตีตราศิลปะสมัยใหม่ว่า “เสื่อมถอย” แต่ในกรณีของผู้ที่มีมรดกทางวัฒนธรรมของชาวยิวเช่น Ries ก็ถูกประหัตประหารโดยสิ้นเชิง BBC Newsเน้นย้ำถึงFriedl Dickerศิลปินชาวยิวฝ่ายซ้ายที่จัดทำรายการการละเมิดของนาซีในงานต่างๆ เช่น “Interrogation I” และในที่สุดก็ถูกสังหารที่ Auschwitz และIlse Twardowski-Conratประติมากรที่ทำลายผลงานที่สำคัญที่สุดของเธอก่อนที่จะฆ่าตัวตายในปี 1942 .
Credit : สล็อตยูฟ่า888
